SHILAS,
Het paard dat mij heeft gedwongen anders te gaan kijken naar de omgang met deze schitterende dieren. Op de reguliere manier ging het met hem NIET werken; gelukkig maar! Shilas, dankjewel.
Shilas
Shilas
Deze foto’s zijn van 2008 – 2010. Ruim een decennia geleden!
Shilas heb ik leren kennen via een vriendin van mijn moeder. Deze vriendin was járen geleden op zoek naar een eigen paard. Omdat ze een rustig paard zocht, raadde wij haar aan géén jong paard uit te kiezen… Gelukkig heeft ze niet geluisterd!
Shilas kwam in haar leven: Eigenlijk was hij alles wat ze nou nét niet zocht: Jong, ondeugend, een sterk karakter en zeer eigenzinnig. Shilas was toen nog net 5 jaar oud. Hij was wel al L-geklasseerd en kon verschrikkelijk mooi lopen; hij was de eerste Haflinger die ik ooit in mijn leven aan de teugel zag lopen… haha!
Ik herinner mij ons eerste ritje heel goed. Ik mocht hem ook even uitproberen. Jeetje, wat liep hij soepel en makkelijk rond. Die basis die hij al had in de dressuur was altijd een sterke ruggengraat voor alle gekkigheid die later zou volgen.
Shilas is geboren in 2001. Hij behoort nog tot het ouderwetse type Haflinger, en ik houd ervan. Hij is 1.53 groot en altijd kerngezond geweest. Ik heb vroeger met Shilas van alles gedaan: Springen, dressuur, wedstrijdjes, véél buitenritten (nog steeds) en uiteraard het wel bekende Vrijheidsdressuur.
Met Shilas is dus alles begonnen. Toen er een aantal YouTube-video’s van hem viral gingen, explodeerde mijn bereik: Ik ging van een nationaal publiek naar een internationaal publiek. Dit heeft ongelofelijk veel bekijks opgeleverd: mijn volgers en abonnees schoten de lucht in! Dit was een enorm onwerkelijke ervaring, want ik had niet verwacht dat dit zou gebeuren.
Door de unieke combinatie van iets ‘relatief nieuws’ dat actief online werd gedeeld en het hebben van een koudbloed dat zoveel oefeningen liet zien, was dat een succesvolle cocktail. Niet alleen vond men de ‘kunstjes’ bijzonder om te zien en te volgen, ook was het uniek dat een ‘tank’ zoals Shilas lichtvoetig door de bak danste in piaffe en passage. Het gaf eigenaren van koudbloeden de bevestiging dat, zeker toentertijd – de koudbloed NIET onder doet aan de warmbloed.
Shilas is een heel trots paard. Hij is ongelofelijk slim, ik heb soms het idee dat hij het menselijk bewustzijn heeft. Ik praat gewoon tegen hem, soms stel ik hem een vraag (zonder commando erin verwerkt) en hij doét het dan ook echt. Het is ook een clown: hij weet exact wat hij bij wie kan flikken. Ik ben er in onze tijd samen (hij kwam bij mij toen ik nét 15 was) al wel honderd keer afgevallen. In de bak, op buitenrit, op show… Oefening baart kunst, denk ik.
Shilas vind het prachtig om in de belangstelling te staan, het is een sensibel paard in de zin van spanning opbouwen: grote hoeveelheden publiek vind hij niet heel prettig, maar ondanks zijn spanning zal hij zijn best blijven doen. Het is geen paard om een ander mee te laten werken of op laten rijden: Weet jij hem in zijn waarde te laten & de commando’s goed te geven, dan wil het misschien lukken. Hij is snel beledigd wanneer hij ‘in de weg word gezeten’ door bijvoorbeeld onzekerheid of onkunde: dan trekt hij zijn eigen plan. Dit was voor mij in het begin heel lastig, maar maakte hem een gouden leer-paard: hij vergaf mij mijn fouten niet en liet kraakhelder merken wanneer ik iets niet goed deed.
Shilas ten top: Passage zonder hoofdstel & zadel, maar ook regelmatig flink bokken.
Mijn eerste jaren met Shilas waren drama, maar ik daar blij om. Shilas is geen paard dat iets vanzelfsprekend aan je geeft: Voor hem moet dit voortkomen uit aanmoediging en fatsoenlijke begeleiding zonder dat je hem in de weg zet. Dit kan zijn: met het rijden teveel doen, of teveel door-pushen tijdens het trainen vanaf de grond. Hij heeft mij meerdere keren terecht gebeten of aan de kant gesmeten, wanneer ik weer eens té snel, téveel wilde.
Je kunt dus wel stellen dat Shilas een paard is dat voor mij, maar ook veel andere mensen vreselijk veel betekend heeft – en nog steeds doet. Shilas is ongelofelijk imposant om te zien als hij zonder enig tuig komt langs dansen en juist omdat hij een ‘lompe Haflinger’ is die zoiets kan, verbind hij een combinatie van ‘hoge dressuur’ aan een boerderij-paard. Omdat een groot deel van paardenhouders zo’n type paard hebben, maakt hij allerlei ‘hoog op de plank liggende’ oefeningen opeens een stuk meer bereikbaar.
Inmiddels word Shilas alweer 22, maar dit doet niets af aan zijn welbekende speelse en ondeugende karakter. Ik rijd veel met hem buiten en speel nog regelmatig met hem, hij vind het nog altijd even mooi.
Er zal nooit meer een paard zijn zoals Shilas. Dat kan gewoonweg niet, en dat hoeft ook niet. Wat ik met Shilas deel gaat zo ongelofelijk diep. Het begrip naar elkaar en het contact dat wij hebben is iets wat ik met geen van mijn andere paarden heb. Ik ben bijvoorbeeld nét zo gek op Flip, maar omdat hijzelf als persoontje ook anders is: verschilt het gewoon heel erg. Shilas heb ik écht voor mij moeten winnen, hij heeft mij gedwongen om anders in het leven te staan en heeft mij keer op keer flink moeten corrigeren. Hij heeft ál mijn fouten, al mijn onterechte correcties en ál mijn emoties getolereerd en omgezet tot iets positiefs. Al de helft van mijn leven.
Shilas, word alsjeblieft 100 jaar oud!
