REDE,
Mijn instructrice in de Paardenwereld. Na alle lessen van Shilas & Flip kom jij nu met een heel pakket!
Rede
Mijn allereerste foto’s met Rede, mijn tweede ontmoeting misschien wel. Dit was in 2016!
Het paard waar ik niet naar opzoek was. Rede. Ik moest lesgeven in 2016 bij een bekende. Ze belde mij op om aan te geven dat ‘een vriendin van haar’ mij ging opbellen. Dit omdat een paspoort bij deze persoon zou liggen, die van mijn lesklant was. Dat was op de weg richting de lessen: of ik die alsjeblieft even bij die vrouw wilde ophalen?
In eerste instantie zag ik dit niet zo zitten: ik was al laat en had nog meer te doen. Toen werd ik gebeld door ene Marja. Een heel verhaal, maar met de uiteindelijke vraag ‘of ik dan even dat paspoort wilde ophalen voor de lesklant’. En ‘oh ja’ zei Marja: Ik heb een Schwarzwalder Fuchs stoeterij, misschien vind je dat wel leuk! Toen ging bij mij de knop om en gaf ik aan dat ik onderweg was.
Eenmaal aangekomen bij de stoeterij werd ik warm ontvangen door een ongelofelijk gepassioneerde vrouw: Marja de Bruijn. Ik werd nog nét niet meegesleept naar haar paarden toe. Ik leerde op dat moment het ras voor het eerst kennen. En daar stond ze… Onder de modder, in het midden van een grote groep merries met veulens: Rede. Deels blauwe ogen, haar vacht leek wel zwart, 4 hoge witte benen, een grote bles en een ramsneus. In mijn ogen een absoluut droompaard. Ik gaf ook aan dat ‘dat veulen’ mij gigantisch opviel, Rede sprong er voor mij echt uit.
Het smerige varkentje dat meteen mijn aandacht trok: Baby Rede!
Ik kan mij nog héél goed herinneren dat ik op haar af liep, grapte dat ik haar wel wilde kopen en vervolgens de staart optilde: “oh, het is een merrie….” ik had helemaal niks met merries, ha ha. Ik was overigens ook niet van plan haar te kopen, sterker nog: ze stond helemaal niet te koop, want Marja had de moeder van Rede beloofd dat ze deze dochter bij zich mocht houden.
Je begrijpt natuurlijk dat dát verhaal anders gelopen is. Ik bleef na dat ene bezoek bij Marja op bezoek komen, soms elke dag… Soms elke week… Soms een paar keer per week… We kookten samen, dronken wijn samen, speurden alle fokkerij-boeken door om de bloedlijnen te leren kennen en kregen een hele hechte vriendschap. Maar ik vormde niet alleen een vriendschap met Marja: Ik was verschrikkelijk verliefd geworden op Rede en zo te zien was dit wederzijds.
Marja had één verhaal die ze tegen alles & iedereen maar bleef vertellen. Dat verhaal ging als volgt: “Ja, Rede zag Eva… kwam op haar aflopen… Legde haar hoofd op Eva’s schouder en blies zachtjes in haar gezicht, terwijl Eva maar bleef roepen: NEE niet doen niet doen! Ik wil ook niet eens een merrie! Niet doen!” Marja zag dat de band die tussen mij en Rede ontstond niet te ontkennen was: na met haar gepraat te hebben, mocht ik Rede van haar overkopen. Dit was voor mij een vreselijk bijzonder moment, omdat Rede helemaal niet verkocht zou worden.
Zoals ik al zei was ik helemaal niet op zoek naar een nieuw paard. Toen ik Rede leerde kennen had ik al drie paarden staan, echt meer dan genoeg. Ik zou wel ooit eens op zoek gaan naar een opvolger voor Shilas met betrekking tot het rijden, de shows en noem maar op: Echter was ik daar nog helemaal niet mee bezig. Daar dacht het leven schijnbaar anders over, ik ben blij dat het zo gelopen is!
Rede is echt een vrouw. Je moet met haar overleggen, het meerdere keren uitleggen, voorstellen en vooral absoluut niet zomaar verwachten. Toen ik haar (en haar ras) leerde kennen, dacht ik dat het een makkie ging worden om haar te trainen en in te rijden. Dit is ook wel zo gegaan, maar Rede is een stuk sensibeler dan bijvoorbeeld Shilas. Ze zit sneller ‘vol’ in haar hoofd en heeft veel langer de tijd nodig om dingen te verwerken dan mijn andere twee paarden. Dat geeft helemaal niks, maar ik verwachtte dat ze een stuk simpeler zou nadenken over dingen. Dit levert mij dus een hele hoop nieuwe lessen en ervaringen op, waar ik heel dankbaar voor ben.
Ze is ongelofelijk lief en altijd oprecht geintereseerd in mensen: ze kan uitgebreid haar neus in je gezicht duwen en zachtjes blazen, ze heeft op zo’n moment meer interesse in JOU dan in jouw eventuele snoepjes. Dit herken ik sowieso erg in haar ras. Ze leert snel, is zachtaardig en doet gráág mee! Ze heeft een aantal demonstraties gedaan, hier was ze altijd erg koel en gefocust.
Ik kijk uit naar de toekomst met dit lieve paard!
